Συγκλονιστικό βίντεο που αξίζει να το δείτε.

Το συγκεκριμένο βίντεο και άλλα παρόμοια πρέπει να προβάλλονται σε κάθε διαφημιστικό διάλειμμα από όλα τα κανάλια, κρατικά και ιδιωτικά υποχρεωτικά, μόνο έτσι υπάρχει περίπτωση να συνετιστούμε και να σταματήσει η γενοκτονία στους ελληνικούς δρόμους...

Καβγάς τσιγγάνων

                Απόγευμα Τρίτης, δουλειά δεν έχει και τέλος πάντων μετά από πολύ αναμονή φτάνει η σειρά μου. Χτυπάει το τηλέφωνο, μου δίνει την κλήση ο συνάδελφος που εκτελεί χρέη κέντρου και πάω να παραλάβω τον πελάτη. Φτάνω και εισέρχεται ένας μελαμψός κύριος, ολοφάνερα τσιγγάνικης καταγωγής. Μου λέει κάποια διεύθυνση και ξεκινάω. Φαίνεται μεθυσμένος  αλλά δεν ανησυχώ αφού δεν είναι λιώμα και είναι κεφάτος. Πιάνουμε και χαλαρή συζήτηση στον δρόμο, αρχίζει και το τραγούδι και με τα πολλά φτάνουμε στον προορισμό μας.

                Περίμενε μισό λεπτό μου λέει και τότε αρχίζω να ανησυχώ αλλά του λέω εντάξει. Μπαίνει σε ένα σπίτι και μετά από δύο – τρία λεπτά βγαίνει και σχεδόν σηκωτή φέρνει και μια γυναίκα ίδιας καταγωγής που την βρίζει και από τα λεγόμενα του καταλαβαίνω ότι είναι η γυναίκα του. Εκεί έκανα το λάθος και δεν σηκώθηκα να φύγω. Από πίσω ακολουθεί και ένα μικρό παιδί κλαίγοντας. Μπαίνουν και οι τρεις μέσα και μου λέει πάνε μας  εκεί που με πήρες, ενώ συνεχίζει να βρίζει την γυναίκα και καταλαβαίνω ότι μόλις αποφυλακίστηκε και την κατηγορεί ότι κατά την διάρκεια της φυλάκισης του, τον απατούσε με άλλους. Αγριεύω λίγο, του λέω να ηρεμήσει όσο είναι μέσα στο ταξί και τα πράγματα ηρεμούν αρκετά.

                Λίγο πριν φτάσουμε στον προορισμό μας γυρίζει και με ρωτάει:

-         -  Που κάνεις πιάτσα παλικάρι;

Και καταλαβαίνω αμέσως ότι δεν πρόκειται να πληρωθώ την κούρσα.

-        -   Γιατί; Τον ρωτάω.

-          Δεν έχει λεφτά να σε πληρώσει, λέει από πίσω η γυναίκα.

Αποφασίζω ότι δεν πρόκειται να πληρωθώ, αλλά σκέφτομαι ότι δεν θα τον αφήσω έτσι και στρίβω για να τον πάω πίσω. Ανοίγει την πόρτα εν κινήσει και αναγκάζομαι να σταματήσω για να μη προκληθεί ατύχημα. Έχω αγριέψει και ετοιμάζομαι να κατέβω, αλλά ήδη και οι τρεις έχουν πηδήξει έξω και τρέχουν, ενώ η γυναίκα μου φωνάζει ότι θα με βρει να με πληρώσει. Ναι, καλά.

        Δεν μπορώ να αφήσω το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου οπότε τα παρατάω και επιστρέφω στην πιάτσα. Εκεί διηγούμαι το περιστατικό στους συναδέλφους που με ενημερώνουν ότι ο συγκεκριμένος είναι γνωστός τζαμπατζής και ότι τον τελευταίο χρόνο ήταν στην φυλακή.

        Που θα πάει δεν θα τους μάθω όλους τους τζαμπατζήδες για να μη την παθαίνω…

Με όποιον δάσκαλο καθίσεις...

           Μόλις το είδα και δεν μπορώ να μη το σχολιάσω. Αυτοκίνητο σχολής οδηγών της πόλης με επιβαίνοντες μαθητή και δάσκαλο οδήγησης - λέμε τώρα - έκανε μάθημα οδήγησης  με εντελώς διπλωμένο το αριστερό εξωτερικό καθρέπτη. Ύστερα αναρωτιέμαι γιατί σχεδόν κανένας δεν κοιτάζει τους καθρέπτες όταν οδηγεί. Εδώ ταιριάζει το: ''με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις''.

Η μεγαλύτερη κακοκαιρία

                Πέρασε λοιπόν και η μεγαλύτερη κακοκαιρία του χειμώνα. Τι; Ποια μεγαλύτερη κακοκαιρία; Καλά εσείς δεν ακούτε ειδήσεις, αφού το είπαν: είναι η μεγαλύτερη κακοκαιρία του φετινού χειμώνα. Επιβεβαιωμένα και έγκυρα. Πώς; Εσείς έχετε πολλές τέτοιες κακοκαιρίες κατά την  διάρκεια των πέντε έξι μηνών που διαρκεί ο χειμώνας εκεί που ζείτε; Και λοιπόν ζείτε κοντά στην Αθήνα; Όχι!!! Ε αυτό είναι, τότε δεν είναι μεγάλες κακοκαιρίες αυτό που ζείτε ή τέλος πάντων δεν μας αφορούν. Μεγάλες και αξιοσημείωτες κακοκαιρίες συμβαίνουν μόνο κοντά στην Αθήνα,  Μάρτιο μήνα, που δεν διαρκούν πάνω από μια μέρα και δεν ρίχνει πάνω από δέκα!!! εκατοστά χιόνι.

                Για να σοβαρευτώ όμως θα αναφέρω κάποια πράγματα που μου έρχονται στο μυαλό μετά από σαράντα δύο έτη ζωής στην Πτολεμαΐδα. Να διευκρινίσω ευθύς εξ’ αρχής ότι σε  καμία περίπτωση δεν επιχειρώ να δώσω συγχωροχάρτι στις ανεκδιήγητες εμπλεκόμενες υπηρεσίες και τις χαρατσο-εταιρίες που για ακόμη μια φορά δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους, στην προκειμένη περίπτωση να κρατήσουν ανοικτή την εθνική οδό.

                Αλλά στην περιοχή που ζω, όταν η ΕΜΥ προειδοποιεί για ακραία καιρικά φαινόμενα και έντονές χιονοπτώσεις δεν πάμε να πετάξουμε αϊτό ακόμη και αν είναι Καθαρά Δευτέρα ή γυρνάμε πριν από την ώρα που αναμένονται τα φαινόμενα. Με λίγα λόγια κυκλοφορούμε μόνο αν υπάρχει απόλυτη ανάγκη.

                Είμαστε προετοιμασμένοι για τέτοιες καταστάσεις, διαθέτουμε μια κάποια εμπειρία στην οδήγηση στο χιόνι και έχουμε περάσει από τα μέσα Οκτωβρίου λάστιχα κατάλληλα για χιόνι. Τώρα θα μου πείτε που να τη βρούμε ρε φίλε εμείς την εμπειρία και χιονο-λάστιχα; Σωστό, ένα ζευγάρι όμως αλυσίδες τις πετάς στο πορτμπαγκάζ αφού θέλεις να ταξιδέψεις και περιμένεις τέτοιο καιρό όπως σε έχουν προειδοποιήσει. Δεν ξέρεις να τις περνάς; Μάθε, προσπάθησε μόνο σου ή ζήτα να σου δείξει κάποιος που ξέρει, αλλιώς μη ταξιδεύεις θα ταλαιπωρηθείς και θα ταλαιπωρήσεις. Με την ευκαιρία να πω ότι ναι, καθαρίζουμε μόνοι μας τις αυλές μας και τους διαδρόμους των γκαράζ μας και λίγα χρόνια πιο παλιά οι έμποροι καθάριζαν τα πεζοδρόμια μπροστά από τα μαγαζιά τους για να είναι προσβάσιμα στους πελάτες τους, τώρα τελευταία και αυτοί διεκδικούν από ένα υπάλληλο του Δήμου ο καθένας να κάνει αυτή την δουλειά.

                Τελειώνοντας να αναφέρω κάτι που αφορά όλους μας. Όπως δεν υπάρχουν ιπτάμενα περιπολικά, πυροσβεστικά και ασθενοφόρα, έτσι δεν υπάρχουν και ιπτάμενα εκχιονιστικά. Γι αυτό αφήνουμε ελεύθερη την λωρίδα έκτακτης ανάγκης, για να μπορέσουν να μας απεγκλωβίσουν.